PARA SABELIÑA

Sabeliña estaba na clase cando notou que ao empurrar coa lingua un dente abaláballe. E non lle doía. Chiscoulle o ollo a Xacinto, a quen lle caera un había tres días, e pensou que non había estar moi guapa sen o seu dente. Decatouse a mestra e ofreceuse a sacarllo. Foi por un cabo de fío de coser, dobrouno ao medio, enrolouno nos dedos e fíxolle unha lazada. A rapaza abriu a boca canto puido, sentiu un tirón e... xa estaba sen el. Enxaugou a boca en agua con sal e secou as bagullas. Mesmo parecía que os compañeiros lle tivesen envexa. A mestra díxolle que o deixase debaixo da almofada porque un rato habíalle traer un galano.Esa noite non daba durmido, pendente da chegada do rato, até que o sono foina bicando nas pálpebras... e foi co gato mirar o buratiño dos ratos no faiado. Alí, un ratiño louro discute cun rato groso pois os dous queren o seu dente. Pero aquel reclámao pois fixo un anel para a rapaza con moito traballo. E consegue quedar con el.Entón espértaa a nai. Alza a almofada e alí está o anel que ela quería. Tan feitiño. E dille á nai que llo trouxo un ratiño louro.

Relato galardoado co primeiro premio no concurso "Contos para nenos" da Agrupación Cultural O Facho no ano 1973, publicado na edición colectiva Contos pra nenos, en 1979.Edición especial en formato álbum a cores, que se vendeu conxuntamente co xornal do día.