ABRAIADA E FELIZ

Eu son "melancólica de serie" así que adoro os videos caseiros, as fotos de cando era nena, conservo a colección de contos de "Pepa e Misi" coa que aprendín a ler, os comics de Zipi Zape, algún que outro de Willy Fog e incluso o "Libro gordo de Petete" ou o de "Coli cuenta, cuenta tú" que era un libro que traía un paxariño de tela e ti metías o dedo no que era o paxariño azul e aparecía Coli no mar, no xardín, no circo... ensinándote a contar.

Outro que me encantaba era ""O Xigante máis alto do mundo" no que cada vez que anoitecía, no luscofusco, o sol, agochábase no peto do xigante máis alto do mundo, ata á mañá seguinte.

"Porque os animais não devem vestir" Foi o meu primeiro conto en portugés, tiña uns debuxos preciosos.

Conservo os meus diarios (o que máis gracia me fai é o de cando tiña seis anos e relataba o meu supermundo basado en spaguetti, fanta de laranxa e xelado de chiculate e mora)

Pero eu tiña un buraquiño dentro de min, unha pequena tristeza, por perder o meu libro preferido, un libro que recitaba de memoria cando aínda non sabía ler... "Cada vez que Lucas pasaba por delante del árbol de Virginia, ella le decía: Te voy a dar una paliza....Y SE LA DABA."

Agarrábame uns cabreos ca miña avoa tremendos, porque ela inventaba as historias mirando os debuxos e eu sabía que "Lucas y Virginia" non era así como ela o contaba.
Busqueino ata no faiado da casa dos meus avós pero nunca apareceu.


Pero... internet é grande. Por iso, a pesar de estar descatalogado, atopeino na librería Gehlbh en Deltona, FL U.S.A.
Cóstame 3.85€ máis os gastos de envío e outras caralladas, sobre 17€, pero merecerá a pena, só por volver a mirar con olliños de nena, como a pícara de Virxinia lle mete unha malleira a Lucas o aparvado.
Así que estou abraiada e feliz.
Esta é a portada, por agora tedes que conformarvos, non conseguín un archivo máis grande.